Praca ta traktuje Most Galata z 1912 roku jako studium przypadku i próbuje zbadä go jako konstrukcj¿ podwójn¿ w dwóch zmys¿ach: przestrzeni i pami¿ci. Uznaj¿c, ¿e przestrze¿ i pami¿¿ wzajemnie si¿ konstruuj¿, teza ta wyjänia kädy z tych terminów w sposób ogólny, ale tak¿e wyjänia zwi¿zek mi¿dzy postrzeganiem i pami¿ci¿ przestrzeni poprzez odczytanie materialno¿ci Mostu Galata z 1912 roku. W zwi¿zku z tym analizowane s¿ zmieniaj¿ce si¿ w czasie znaczenia przypisywane przestrzeni, co prowadzi nas do rozpoznania dwóch ró¿nych sposobów pojmowania przestrzeni zwanych "przestrzeni¿" i "¿o¿yskowaniem". To podwójne istnienie prowadzi do postawienia pytä o postrzeganie Mostu Galata z 1912 roku w dwóch warstwach. Oddzielnie potraktowana jego funkcja przekazu i w¿äciwo¿¿ zamieszkania prowadz¿ nas do odczytania "przestrzeni" i "¿o¿yska", które równie¿ odpowiadaj¿ dwóm sposobom jej zapami¿tywania. Jego "przestrzenno¿¿" jest odbierana przez wzrok i zapami¿tywana poprzez patrzenie na jego obrazy, jego "placeniczno¿¿" jest natomiast do¿wiadczana przez ciäo i przywo¿ywana poprzez czytanie tekstów opisuj¿cych rzeczywiste zaangäowanie.