25,99 €
inkl. MwSt.
Versandkostenfrei*
Versandfertig in 6-10 Tagen
payback
13 °P sammeln
  • Broschiertes Buch

Hoe valt de dramatische ontwikkeling van de fondsenwerving voor risicokapitaal in Europa van 1996 tot 2000 en de ernstige achteruitgang ervan in 2001 te verklaren? Om deze vraag te beantwoorden, neemt de auteur de literatuur over de economische aspecten van risicokapitaal door en licht hij het analytische kader toe dat ten grondslag ligt aan de discussies over de Europese risicokapitaalmarkt. Vervolgens stelt hij een econometrisch model voor waarbij gebruik wordt gemaakt van de regressiemethode en de technieken van paneldaya, bespreekt hij de empirische resultaten en bevindingen ervan en doet…mehr

Produktbeschreibung
Hoe valt de dramatische ontwikkeling van de fondsenwerving voor risicokapitaal in Europa van 1996 tot 2000 en de ernstige achteruitgang ervan in 2001 te verklaren? Om deze vraag te beantwoorden, neemt de auteur de literatuur over de economische aspecten van risicokapitaal door en licht hij het analytische kader toe dat ten grondslag ligt aan de discussies over de Europese risicokapitaalmarkt. Vervolgens stelt hij een econometrisch model voor waarbij gebruik wordt gemaakt van de regressiemethode en de technieken van paneldaya, bespreekt hij de empirische resultaten en bevindingen ervan en doet hij enkele beleidsaanbevelingen. De auteur toont met name aan dat de belangrijkste empirische determinanten van de fondsenwerving voor durfkapitaal in Europa de ICT-uitgaven, de rigiditeit van de arbeidsmarkt en de regelgeving zijn. Met een sterke negatieve coëfficiënt blijkt het aantal beursintroducties verrassend genoeg niet significant te zijn op de verwachte manier, wat in tegenspraak is met het gestileerde feit dat in de literatuur wordt gesignaleerd, terwijl het mogelijk het gevolg is van de versnippering van de Europese beurzen.
Autorenporträt
Aloys Rigaut é um economista nascido em França em 1978. Licenciado em Sciences Po (Paris), tem mestrado pela Universidade de Sorbonne (Economia de Transição) e pelo Colégio da Europa (Estudos Económicos Europeus). Após vários anos no sector bancário em Bruxelas, tornou-se recentemente funcionário público da UE.