Takvim Kullanmiyor Ölüm (eBook, ePUB)
PAYBACK Punkte
0 °P sammeln!
Bir yerlerde bir seyler oluyordu. Biliyorduk. Yaraya merhem gerekti. Aciyi yasayan diyemezdi. Pelesenkliydi dilleri. Gönüller az da olsa felah bulsun diye dillendirdik. Üzüldük, agladik, yürekleri dagladik. Dimagimiz kurudu. Aslini bilemedik. Faslina eremedik. Çünkü 'Takvim Kullanmiyor Ölüm'.Bir gece ansizin 'Hepimiz Öldük'. Koyu gecenin karanligini tüm hücrelerimizde hissettik. 'Adi Deprem' olan bu felakete tüm dünya agladi.Umutlarimizla birlikte 'Meçhullerdeyim' diye yol ariyorduk. 'Ruhum'uz 'Sükür'lerin vecdinde sonsuza köprü kurmustu aslinda. 'Karabasan' hallerimizde ...
Bir yerlerde bir seyler oluyordu. Biliyorduk. Yaraya merhem gerekti. Aciyi yasayan diyemezdi. Pelesenkliydi dilleri. Gönüller az da olsa felah bulsun diye dillendirdik. Üzüldük, agladik, yürekleri dagladik. Dimagimiz kurudu. Aslini bilemedik. Faslina eremedik. Çünkü 'Takvim Kullanmiyor Ölüm'.
Bir gece ansizin 'Hepimiz Öldük'. Koyu gecenin karanligini tüm hücrelerimizde hissettik. 'Adi Deprem' olan bu felakete tüm dünya agladi.
Umutlarimizla birlikte 'Meçhullerdeyim' diye yol ariyorduk. 'Ruhum'uz 'Sükür'lerin vecdinde sonsuza köprü kurmustu aslinda. 'Karabasan' hallerimizde 'Göçük Ahval'ler altinda kalaydi. Halimizi bilemedik.
Kendimize gelemedik. Nasil gelinirdi ki? 'Can Kizin Öyküsü' sarsmisti cihani. 'Ellerin'in büyüsüyle insanlik sicakligin degil soguklugun donuklugunu sizi sizi sezinliyordu. 'Oy On Beslim' gittikçe gittin benden, yittikçe yittin alemden.
'Yan Yüregim' yanmaya mecalin kalmissa, dayanilmiyor ayriliklara. Boz bulanik sirlara. Yoruldu dimagimiz. 'Ne Olursun Gel', kimsesiz kaldi yürekler. 'Kimse Yok mu?' diye inliyordu evren. 'Ben Yetim' ve ben öksüz derken. Tüm kan bagim, can bagim, akrabalarim ve dahasi 'Ülkem' 'Ölüm' kokuyordu.
'Bir Sebep Istiyorum' çektigim acilari enkaz haline getirip fersah fersah zaman ve mekan ötesine sürükleyen. Bu acilarin 'Davetsiz Misafir' oldugunu bilmek 'Umut'landiriyordu sinemi.
'Dilekçem'de de belirtmistim aslinda 'Melalim'i. Sadece saçlarin kaldi elimde; 'Gitme Kal Anne!' Kalbim daim seninle. Keske bedeninde olaydi benimle.
'Deprem Kader mi?' 'Bilir misiniz?'
'Annen Yoksa' kimsen yok. Sicacik kucagin, mis kokulu ocagin, basini koyacagin omuzun yok. Dermanlarim virane olmusken bu hayatin 'Tarifi Yok'. Tarifi olmayan yalan dünyanin delismen süzgüleri 'Egreti Insanlik'in akil almaz sonucuydu. 'Göçebe' olmak talihimin karasi, ömrümün yarasiydi. Yine de bir 'Ümit' tasiyordu uslanmaz yüregim.
Dag bile yürürdü Rabbin istemesiyle. Dilendim. Dilendikçe varligimin sirrina erdim. Çocuk yüregiyle okumak lazimdi basimiza gelenleri. Sordum yüregimdeki o uslanmaz, minik çocuga. Bana dedi ki "Bebekler ve çocuklar daha büyümeden öldüler. Onlar daha okula gideceklerdi. Belki doktor olmak istiyorlardi. Yerde oturup melek olan çocuk anlatsin artik neler yasadigini. Anneleri ve babalari ölenlerde artik yalnizlar. Yalnizlik diz boyu, umutsuz umutlar diyarinda. Onlar nereye gidecek? Yukaridaki kuslar çocugun ölen yakinlari. Ve aralarindaki kalp de o yalniz kalan çocuk. Kalbi hep onlarla birlikte olacak.
Tepedeki var ya! Günes degil ay o. Deprem gecesi ay ülkemizi aydinlatmadi. Hava soguk. Buz, ayaz. Yok ki etraflarinda birileri, etsin azicik naz.
Kiyafetleri yok çocuklarin. Kiyafetleri yok acilarin. Ama tüm dünya onlara yardim ediyor. O mavilik var ya iste o Dünya." dedi. Içimdeki çocugu susturmak ne mümkün. Benimle 'Oyun' oynamak istiyordu. Için için aglamaktan yorulmustu.
'Öksüz Kaldik' diye inleyen nagmelerle annemizin kucagini beklemek düsmüstü kaderimizde. Bu 'Bekleyis' nirvanaya uzanan destansi bir illetti. Buzdan mermerlere gömüldü canlar, cananlar.
Canima candan bir can gerekti. Kabullenmek senden en güzel merhametti. Kozasindan çikamayan kelebegin çirpinislariyla 'Serzenis'lerimi duyan Rabbime onlarca dillerle, kalemlerle, siirlerle yalvarmakti tek tesellim.
Emily Yaramis / USA
Tuba Toprak / Almanya
Bir gece ansizin 'Hepimiz Öldük'. Koyu gecenin karanligini tüm hücrelerimizde hissettik. 'Adi Deprem' olan bu felakete tüm dünya agladi.
Umutlarimizla birlikte 'Meçhullerdeyim' diye yol ariyorduk. 'Ruhum'uz 'Sükür'lerin vecdinde sonsuza köprü kurmustu aslinda. 'Karabasan' hallerimizde 'Göçük Ahval'ler altinda kalaydi. Halimizi bilemedik.
Kendimize gelemedik. Nasil gelinirdi ki? 'Can Kizin Öyküsü' sarsmisti cihani. 'Ellerin'in büyüsüyle insanlik sicakligin degil soguklugun donuklugunu sizi sizi sezinliyordu. 'Oy On Beslim' gittikçe gittin benden, yittikçe yittin alemden.
'Yan Yüregim' yanmaya mecalin kalmissa, dayanilmiyor ayriliklara. Boz bulanik sirlara. Yoruldu dimagimiz. 'Ne Olursun Gel', kimsesiz kaldi yürekler. 'Kimse Yok mu?' diye inliyordu evren. 'Ben Yetim' ve ben öksüz derken. Tüm kan bagim, can bagim, akrabalarim ve dahasi 'Ülkem' 'Ölüm' kokuyordu.
'Bir Sebep Istiyorum' çektigim acilari enkaz haline getirip fersah fersah zaman ve mekan ötesine sürükleyen. Bu acilarin 'Davetsiz Misafir' oldugunu bilmek 'Umut'landiriyordu sinemi.
'Dilekçem'de de belirtmistim aslinda 'Melalim'i. Sadece saçlarin kaldi elimde; 'Gitme Kal Anne!' Kalbim daim seninle. Keske bedeninde olaydi benimle.
'Deprem Kader mi?' 'Bilir misiniz?'
'Annen Yoksa' kimsen yok. Sicacik kucagin, mis kokulu ocagin, basini koyacagin omuzun yok. Dermanlarim virane olmusken bu hayatin 'Tarifi Yok'. Tarifi olmayan yalan dünyanin delismen süzgüleri 'Egreti Insanlik'in akil almaz sonucuydu. 'Göçebe' olmak talihimin karasi, ömrümün yarasiydi. Yine de bir 'Ümit' tasiyordu uslanmaz yüregim.
Dag bile yürürdü Rabbin istemesiyle. Dilendim. Dilendikçe varligimin sirrina erdim. Çocuk yüregiyle okumak lazimdi basimiza gelenleri. Sordum yüregimdeki o uslanmaz, minik çocuga. Bana dedi ki "Bebekler ve çocuklar daha büyümeden öldüler. Onlar daha okula gideceklerdi. Belki doktor olmak istiyorlardi. Yerde oturup melek olan çocuk anlatsin artik neler yasadigini. Anneleri ve babalari ölenlerde artik yalnizlar. Yalnizlik diz boyu, umutsuz umutlar diyarinda. Onlar nereye gidecek? Yukaridaki kuslar çocugun ölen yakinlari. Ve aralarindaki kalp de o yalniz kalan çocuk. Kalbi hep onlarla birlikte olacak.
Tepedeki var ya! Günes degil ay o. Deprem gecesi ay ülkemizi aydinlatmadi. Hava soguk. Buz, ayaz. Yok ki etraflarinda birileri, etsin azicik naz.
Kiyafetleri yok çocuklarin. Kiyafetleri yok acilarin. Ama tüm dünya onlara yardim ediyor. O mavilik var ya iste o Dünya." dedi. Içimdeki çocugu susturmak ne mümkün. Benimle 'Oyun' oynamak istiyordu. Için için aglamaktan yorulmustu.
'Öksüz Kaldik' diye inleyen nagmelerle annemizin kucagini beklemek düsmüstü kaderimizde. Bu 'Bekleyis' nirvanaya uzanan destansi bir illetti. Buzdan mermerlere gömüldü canlar, cananlar.
Canima candan bir can gerekti. Kabullenmek senden en güzel merhametti. Kozasindan çikamayan kelebegin çirpinislariyla 'Serzenis'lerimi duyan Rabbime onlarca dillerle, kalemlerle, siirlerle yalvarmakti tek tesellim.
Emily Yaramis / USA
Tuba Toprak / Almanya
Dieser Download kann aus rechtlichen Gründen nur mit Rechnungsadresse in A, B, CY, CZ, D, DK, EW, E, FIN, F, GR, H, IRL, I, LT, L, LR, M, NL, PL, P, R, S, SLO, SK ausgeliefert werden.
Andere Kunden interessierten sich für
