Como facer cousas con palabras
Versandkostenfrei!
Versandfertig in über 4 Wochen
12,99 €
inkl. MwSt.
PAYBACK Punkte
6 °P sammeln!
Como facer cousas con palabras é a obra inaugural da teoría dos actos de fala. Editouse postumamente en 1962 a partir das notas empregadas para as William James Lectures de Harvard de 1955, á súa vez reelaboración dos apuntamentos do curso 'Words and Deeds' que Austin viña impartindo en Oxford dende 1952. Polo tanto, tivo tempo dabondo para evitar o que semella unha curiosa rectificación sobre a marcha. Tal e como se publicou, contén a sorpresa de que na conferencia VII (pasada a metade do libro), admite acharse nun impasse e propón comezar de cero, ante a inviabilidade de soster o co...
Como facer cousas con palabras é a obra inaugural da teoría dos actos de fala. Editouse postumamente en 1962 a partir das notas empregadas para as William James Lectures de Harvard de 1955, á súa vez reelaboración dos apuntamentos do curso 'Words and Deeds' que Austin viña impartindo en Oxford dende 1952. Polo tanto, tivo tempo dabondo para evitar o que semella unha curiosa rectificación sobre a marcha. Tal e como se publicou, contén a sorpresa de que na conferencia VII (pasada a metade do libro), admite acharse nun impasse e propón comezar de cero, ante a inviabilidade de soster o contraste inicial entre dúas clases de enunciacións: as constatativas, avaliables coma verdadeiras ou falsas, e as performativas, avaliables coma éxitos ou fracasos. A distinción básica coa que quería explicar a relación entre a linguaxe e a acción revélase desaxeitada para a tarefa, e decide mudar de ferramentas conceptuais. O contraste constatativo-performativo xorde no artigo 'Other Minds' (1946) e foille parecendo defectuoso paulatinamente. Pero dende logo nas conferencias non acontece que se decatara tarde de que as comezara mal e que tiña que principiar novamente. Como di Longworth (2011: 113), non é plausible que no decurso das conferencias 'achase que non era quen de trazar unha distinción que pensou que podería trazar. Unha interpretación máis plausible é que o seu propósito non era trazar esa distinción'. Podemos preguntar entón por que non nos aforra toda esa primeira parte, se logo resulta que considera errado o primeiro comezo. A resposta remite á súa forma de concibir a filosofía, que require un exame paciente dos problemas e acumular casos moi variados, antes de lanzarse a xeneralizar ou a propor teorías definitivas. Os comentarios metafilosóficos de Austin inciden sempre en que a simplificación é a doenza profesional da filosofía, en tanto que as cousas non adoitan ser simples. A complexidade da estrutura do texto reflicte así a de tratar de pensar a linguaxe como unha forma complexa de acción. Como facer cousas con palabras é a obra inaugural da teoría dos actos de fala. Editouse postumamente en 1962 a partir das notas empregadas para as William James Lectures de Harvard de 1955, á súa vez reelaboración dos apuntamentos do curso 'Words and Deeds' que Austin viña impartindo en Oxford dende 1952. Polo tanto, tivo tempo dabondo para evitar o que semella unha curiosa rectificación sobre a marcha. Tal e como se publicou, contén a sorpresa de que na conferencia VII (pasada a metade do libro), admite acharse nun impasse e propón comezar de cero, ante a inviabilidade de soster o contraste inicial entre dúas clases de enunciacións: as constatativas, avaliables coma verdadeiras ou falsas, e as performativas, avaliables coma éxitos ou fracasos. A distinción básica coa que quería explicar a relación entre a linguaxe e a acción revélase desaxeitada para a tarefa, e decide mudar de ferramentas conceptuais. O contraste constatativo-performativo xorde no artigo 'Other Minds' (1946) e foille parecendo defectuoso paulatinamente. Pero dende logo nas conferencias non acontece que se decatara tarde de que as comezara mal e que tiña que principiar novamente. Como di Longworth (2011: 113), non é plausible que no decurso das conferencias 'achase que non era quen de trazar unha distinción que pensou que podería trazar. Unha interpretación máis plausible é que o seu propósito non era trazar esa distinción'. Podemos preguntar entón por que non nos aforra toda esa primeira parte, se logo resulta que considera errado o primeiro comezo. A resposta remite á súa forma de concibir a filosofía, que require un exame paciente dos problemas e acumular casos moi variados, antes de lanzarse a xeneralizar ou a propor teorías definitivas. Os comentarios metafilosóficos de Austin inciden sempre en que a simplificación é a doenza profesional da filosofía, en tanto que as cousas non adoitan ser simples. A complexidade da estrutura do texto reflicte así a de tratar de pensar a linguaxe como unha forma complexa de acción.
Andere Kunden interessierten sich für
