Nobel ödüllü Coetzee, dünyanin yasayan en önemli yazarlarindan biri olarak gösteriliyor. J.M. Coetzee, kazandigi Booker Ödüllerini almaya bile gitmeyecek kadar icine kapali bir yazar. Rian Malan onu söyle anlatiyor Coetzee bir kesis gibi disiplinli ve ölcülü yasar. Icki ve sigara icmez, et yemez. Formunu korumak icin bisikletle kilometrelerce yol yapar. Her sabah en az bir saatini calisma masasinin basinda gecirir. Yine baska bir meslektasi, Coetzeeyle calistigi 10 yil icinde onun sadece bir kez güldügünü görmüs. Birkac kez Coetzeenin de bulundugu yemek davetlerine katilan bir tanidigi ise davet boyunca agzindan tek sözcük cikmadigini belirtiyor. Kendisini böyle gizleyen bir yazarin yasamöyküsünü yazmasi, sasirtici gelebilir. Ne var ki Coetzee bu kitabiyla, yasamdaki olaylarin gecmis gercegiyle bugün animsanan bölümü arasindaki gerilime sikisan alisilagelmis otobiyografi gelenegine sirt ceviriyor. Yasamini kati bir gercekcilikle aktarirken kendisi hakkinda pek cok seyi anlatiyor, ama ne kadarinin gercek ne kadarinin kurgu oldugu belli degil. Kitabin Cocukluk ve Genclik bölümleri, birinci degil ücüncü sahis agzindan aktarilarak kurguya daha da yaklasiyor. Buna karsilik Yaz Mevsimi bölümü, yazari iyice dislayarak biyografisini yasaminda yer tutmus bes kisiyle yapilan röportajlar seklinde sunuyor. Sonucta Tasra Hayatindan Manzaralar, otobiyografi degil, otobiyografik roman ya da kurgulanmis biyografi olarak tanimlaniyor.