Albaya Mektup Yok, cagimizin en büyük yazarlarindan Gabriel Garca Mrquezin en güzel uzun öykülerinden biri. Ülkesi ugruna savasarak yaptigi hizmetlerin karsiliksiz kaldigini anlayan, emekliye ayrilmis yasli bir askerin öyküsü. Bir türlü gelmeyen emekli ayligini her cuma günü karisi ve horozuyla birlikte bekleyen emekli bir albayin komik, ama bir o kadar da trajik hikayesi. Gabriel Garca Mrquezin 1982de Nobel Edebiyat Ödülüne deger görülmesinde, hic kuskusuz, Albaya Mektup Yokun da payi var. Büyülü gercekcilik ustasinin anlattigi her sahne, karakterlerin her davranisi, umarsiz görünen bir dünyada yasama sevincinin türküsünü söylüyor, ölüme ve yalnizliga meydan okuyor. Her cümle, yasamin ucsuz bucaksiz boslugunun suskunlugunu kiriyor. Imge, gerceklige ulasmanin aracidir, diyen Gabriel Garca Mrquezin buruk bir alaycilik iceren bu öyküsü neredeyse görsel bir edebiyat basyapiti.